De COVID-19-pandemie heeft de wereldwijde vraag naar zuurstof versneld, waardoor de levering van zuurstof dringender dan ooit is geworden.Alleen al in lage- en middeninkomenslanden is de vraag naar zuurstof gestegen tot 1,1 miljoen cilinders.
In de vroege stadia van de pandemie was de eerste fase van de aanpak van de WHO om de zuurstoftoevoer naar de meest kwetsbare landen uit te breiden door zuurstofconcentratoren en pulsoximeters aan te schaffen en te distribueren.
Vanaf februari 2021 hebben de WHO en haar partners meer dan 30.000 concentrators, 40.000 pulsoximeters en patiëntmonitors verspreid, in 121 landen, waaronder de landen die als "kwetsbaar" van 37 landen zijn geclassificeerd.
De WHO geeft ook technisch advies en koopt op sommige plaatsen op grote schaal zuurstofbronnen in.Dit omvat apparaten voor het absorberen van drukschommelingen, die zullen kunnen voldoen aan de hogere vraag naar zuurstof in grote medische instellingen.
Specifieke obstakels voor zuurstofsystemen zijn onder meer kosten, personeel, technische training en continue en betrouwbare stroomvoorziening.
In het verleden waren sommige landen volledig aangewezen op zuurstofflessen van particuliere leveranciers, vaak in het buitenland, waardoor de continuïteit van de levering werd beperkt.De WHO Emergency Preparedness Unit werkt samen met het ministerie van Volksgezondheid van Somalië, Zuid-Soedan, Tsjaad, Eswatini, Guinee-Bissau en andere landen om zuurstofplannen te ontwerpen die zijn aangepast aan de lokale behoeften en een duurzamere en zelfvoorzienende zuurstofvoorziening te creëren.
Tegelijkertijd vond het WHO Innovation/SDG3 Global Action Plan (GAP)-programma een oplossing om een betrouwbaardere energiebron te creëren door middel van zonne-energie.Een zonne-zuurstofgenerator is onlangs geïnstalleerd in een regionaal kinderziekenhuis in Garmud, Somalië.Het innovatiefinancier-partnerschap tussen de International Development Innovation Alliance, het WHO Innovation Team en de SDG3 GAP Innovation Facilitator heeft als doel het aanbod van volwassen innovaties te koppelen aan de nationale vraag.
Het WHO Innovation/SDG3 GAP-programma heeft Nigeria, Pakistan, Haïti en Zuid-Soedan aangewezen als potentiële landen om de schaal van innovatie uit te breiden.
Naast het verlenen van diensten aan COVID-19-patiënten, bevorderen de inspanningen van de WHO bij het verlenen van zuurstofondersteuning al de behandeling van andere ziekten, waardoor het gezondheidssysteem volledig wordt versterkt.
Zuurstof is een essentieel geneesmiddel dat wordt gebruikt voor de zorg voor patiënten op alle niveaus van de gezondheidszorg, waaronder chirurgie, trauma, hartfalen, astma, longontsteking en moeder- en kindzorg.
Longontsteking alleen al veroorzaakt jaarlijks 800.000 doden.Geschat wordt dat het gebruik van zuurstoftherapie 20-40% van de sterfgevallen kan voorkomen.
De COVID-19-pandemie heeft de wereldwijde vraag naar zuurstof versneld, waardoor de levering van zuurstof dringender dan ooit is geworden.Alleen al in lage- en middeninkomenslanden is de vraag naar zuurstof gestegen tot 1,1 miljoen cilinders.
In de vroege stadia van de pandemie was de eerste fase van de aanpak van de WHO om de zuurstoftoevoer naar de meest kwetsbare landen uit te breiden door zuurstofconcentratoren en pulsoximeters aan te schaffen en te distribueren.
Vanaf februari 2021 hebben de WHO en haar partners meer dan 30.000 concentrators, 40.000 pulsoximeters en patiëntmonitors verspreid, in 121 landen, waaronder de landen die als "kwetsbaar" van 37 landen zijn geclassificeerd.
De WHO geeft ook technisch advies en koopt op sommige plaatsen op grote schaal zuurstofbronnen in.Dit omvat apparaten voor het absorberen van drukschommelingen, die zullen kunnen voldoen aan de hogere vraag naar zuurstof in grote medische instellingen.
Specifieke obstakels voor zuurstofsystemen zijn onder meer kosten, personeel, technische training en continue en betrouwbare stroomvoorziening.
In het verleden waren sommige landen volledig aangewezen op zuurstofflessen van particuliere leveranciers, vaak in het buitenland, waardoor de continuïteit van de levering werd beperkt.De WHO Emergency Preparedness Unit werkt samen met het ministerie van Volksgezondheid van Somalië, Zuid-Soedan, Tsjaad, Eswatini, Guinee-Bissau en andere landen om zuurstofplannen te ontwerpen die zijn aangepast aan de lokale behoeften en een duurzamere en zelfvoorzienende zuurstofvoorziening te creëren.
Tegelijkertijd vond het WHO Innovation/SDG3 Global Action Plan (GAP)-programma een oplossing om een betrouwbaardere energiebron te creëren door middel van zonne-energie.Een zonne-zuurstofgenerator is onlangs geïnstalleerd in een regionaal kinderziekenhuis in Garmud, Somalië.Het innovatiefinancier-partnerschap tussen de International Development Innovation Alliance, het WHO Innovation Team en de SDG3 GAP Innovation Facilitator heeft als doel het aanbod van volwassen innovaties te koppelen aan de nationale vraag.
Het WHO Innovation/SDG3 GAP-programma heeft Nigeria, Pakistan, Haïti en Zuid-Soedan aangewezen als potentiële landen om de schaal van innovatie uit te breiden.
Naast het verlenen van diensten aan COVID-19-patiënten, bevorderen de inspanningen van de WHO bij het verlenen van zuurstofondersteuning al de behandeling van andere ziekten, waardoor het gezondheidssysteem volledig wordt versterkt.
Posttijd: maart-09-2021